In den beginne. Chaos. Geest over water enzo. En dan, aan het eind van de dag een ontkiemend festival. Wat een wonder.

Als we aankomen met twee auto’s vol spulletjes en biologisch eten zijn de eerste deelnemers er al. Samen beginnen we met het eten te ordenen en een kapel te bouwen. Als onze eerste levensbeheoeftes zo voorzien zijn kunnen we meteen samen vieren door te bidden en zelfgebakken brood te breken. Dan moet er nog van alles gebeuren. Iemand harkt een veldje voor de tentjes, iemand stemt de muziekinstrumenten en iemand versiert de ruimtes. Iemand maakt een boekentafel, en iemand wast onze eerste afwas. Al deze iemanden samen maken orde uit de chaos. En omdat de iemanden samen werken ontmoeten we elkaar. We leren nieuwe namen en nieuwe dingen.

Zo komt er een groepje langs van de ‘KloosterBoerderijen’. Een groep die vanwege onze overeenkomstige namen op bezoek komt op zoek naar meer overeenkomsten. Het is een mooi gesprek, waarin we kunnen delen met elkaar. Weer een boeiende ontmoeting!

Een groepje maakt ons eerste avondeten klaar, en we ontmoeten elkaar nog meer aan tafel. Dan is er ook nog de ontmoeting met de Eemlandhoeve. Boer Jan geeft een rondleiding, waarin hij enthousiast de boerderij laat zien. De kuikentjes, bijen, en de paddestoelen die er leven. En hij geeft ook een rondleiding van zijn dromen, en visie voor de toekomst. Hij vertelt over zijn visie van de boer die naar buiten gaat en de mensen ontmoet, maar ook naar binnen gaat voor bezinning. Hij vertelt over zijn visie van de Eemlandhoeve als plaats van gebed en ontmoeting, geïnspireerd op het kloosterleven.

Dan gaan we verder met ons kloosterritme, en bidden samen. Een welkom rustmoment op een drukke opbouwdag.

Later op de avond is er nog een muzikale ontmoeting. We ervaren hoe het is om samen te zingen, liggend op de vloer. En we spelen samen op de instrumenten die we hebben meegenomen. Dat is dan weer symbolisch voor de hele dag: een scheppende chaos.

– Herman